Matthieu, normaal de voorzichtigheid zelve, kwam zoals gewoonlijk naar me toegerend toen ik hem kwam ophalen in de kleuterschool. Zijn 'papa, papa!' werd gevolgd door een struikelpartij, een val en een flinke smak met zijn mond op de bloempot die naast me stond. Resultaat: een dikke opengebarsten lip, een tand die een paar meter verder werd gevonden door de mama van Victor, een mond vol bloed en een andere tand (voortand) die behoorlijk los in zijn mond bungelde. Dus snel naar de medische dienst, waar zijn lip werd verzorgd, en nog dezelfde avond naar de tandarts.
Het goede nieuws: De verdwenen tand had geen stukje wortel achtergelaten, en de tand die los zat was niet gebroken. Sterker nog, binnen 2 à 3 dagen zou hij weer vast moeten zitten. Hij zal weliswaar grijs worden en we moeten opletten of het niet gaat ontsteken, maar het was een hele opluchting dat hij maar één tand moet missen totdat hij gaat wisselen.
Die avond dus heel voorzichtig zijn overgebleven tanden gepoetst. Veel eten wou hij niet. Gelukkig was dezelfde dag zijn kalender aangekomen die we voor hem besteld hadden en waar hij naast de datum ook de jaargetijden en het weer op kan bijhouden. En als troost mocht hij eens extra naar Oui-oui kijken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten