De ontwikkeling van een kind met Downsyndroom lijkt met horten en stoten te gaan (hoewel, nu ik dit schrijf, bedenk ik me dat dit met kinderen zonder Downsyndroom ook zo is...).
Na een lange tijd van relatieve stilstand, deze week maar liefst drie nieuwe ontwikkelingen: Hij drinkt water uit een bekertje. Met melk lukte het al, maar water weigerde hij (althans thuis, in de crèche lukte het wel). Af en toe sproeit hij alles er weer uit, hij zou als fontein op een historisch plein niet misstaan, maar dat mag de pret niet drukken.
Daarnaast kan hij nu in zijn handen klappen, en als klap op de vuurpijl reageert hij nu ook als je zijn naam zegt. Het is niet alleen de stem waar hij op reageert. Op 'fietspomp, fietspomp!' of 'kippenhok!' reageert hij niet, ook al spreken we het uit met dezelfde intonatie. Alleen op 'Alexander!' reageert hij.
Kortom, een bijzondere week voor Alexander. En dan ook nog eens twee spliksplinternieuwe voortanden, wat wil je nog meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten